„narobić“: czasownik dokonany narobićczasownik dokonany | perfektives Verb pf <-ię; dopełniacz | Genitivgen> Vue d'ensemble de toutes les traductions (Pour plus d'informations, cliquez sur/touchez la traduction) bereiten bereitenbiernik | Akkusativ akk narobić wstydu, kłopotu narobić wstydu, kłopotu exemples narobić się wyraz potoczny, poufały | umgangssprachlichumg sich abrackern narobić się wyraz potoczny, poufały | umgangssprachlichumg